వొదినా తప్పండీ.. ప్లీజ్ రెండవ భాగం

వెల్లి బెడ్ మీద ఒక కాలు కిందకి వొదిలేసి రెండోకాలు మడిచి మంచం
మీద పెట్తుకుని కూచున్నారావిడ. పైట సగానికి పైగా
జారి పోయి… పలచటి జాకెట్టు. లోపల ఇంకే మీలేనట్టుంది. భోజనానికి జస్ట్
ముందరే స్నానం చేసారేమో ఫ్రెష్ గా కనపడుతున్నారు. పిక్కల పైదాకా
కాల్లు, జాకెట్టులోంచి కనీ కనపడకుండా వూరిస్తున్న అందాలూ.. నాకు
పిచ్చెక్కించేటట్టున్నాయి.. తప్పు .. వొదినగారు.. అనుకుంటూ చూపుల్ని
కిందకి తిప్పుకున్నాను.
ఎలా చదువుతున్నావయ్య అంటూ మాటలు మొదలుపెట్టారావిడ.
నేను అన్నయ్యా వాల్లింటికి వొచ్చాకా వొదిన తో ఏకాంతంగా మాటాడ్డం అదే మొదటిసారి. భోజనాలప్పుడు, ఎప్పుడైనా చిన్న చిన్న పనులు చెప్పడానికీ తప్ప ఆవిడ నాతో మాటాడేదే తక్కువ. మీరు నమ్ముతారో లేదో నాకైతే తెలీదు కానీ నేను వాళ్ళబెడ్ రూంలోకి అప్పటికి కేవలం మూడుసార్లు మాత్రమే వెళ్ళాను. అదీ అన్నయ్య పిలిస్తే.
బాగానే చదువుతున్నానండీ అన్నాను.
ఎండలు ఎక్కువగా వుండడంతో పైజమా వేసుకుని మీద ఒక తువ్వాలు కప్పుకున్నాను నేను. పైజమా లో అండర్వేర్ వేసుకోలేదు కాస్సేపటిలో పడుకునేదే కదా అని. అది నా కొంప ముంచుతుందనుకోలేదు.

ఈసారి మామూలుగా పాస్ అవడం కాదు ఫస్ట్ క్లాసు రావాలి తెలుసా అన్నారావిడ.
అలాగే నండీ అన్నాను.
అయితే ఇందాకటి పద్యానికి అర్ధం చెప్పగలవా? అనడిగారావిడ.
అదీ… అదీ… అంటూ నీళ్ళు నములుతున్నాను.
చెప్పు అర్ధం అయిందా లేదా?
అర్ధం అయింది. కానీ ఆ విషయం వొప్పుకోడం నాకిష్టం లేదు.
అర్ధం కాలేదన్నట్టు బుర్ర వూపాను.
ఇందులో అర్ధం కాక పోడానికేముందయ్యా? పడతి అంటే ఆడపిల్ల. సమూలము అంటే మొత్తంగా. తాత్పర్యం చెప్తాను విను. వంకాయా ఆడపిల్లా మొత్తం రుచిగానే వుంటాయి కానీ అందులో తొడిమ మొదల్లోనూ తొడల మొదలూ మరీ రుచిగా వుంటాయి.. అంటే.. అన్నారావిడ.
చీ చీ అన్నాను నేను.
ఇందులో చీ చీ అనడానికేముందీ? నువ్వెప్పుడూ ఏ ఆడపిల్లనీ బట్టల్లే కుండా చూడలేదా? అనడిగారు.
చిన్న పిల్లల్ని చూసాను అన్నాను నేను.

చిన్న పిల్లల్ని కాదోయ్.. పెద్ద వాళ్ళని.
లేదు.. అన్నాను నేను.
చూడాలని వుందా అన్నారావిడ కళ్ళల్లో అదే చిలిపి చిరునవ్వు.
నా ప్రమేయం ఏమీ లేకుండానే నా బుర్ర వూగింది.
అలాగే వెనక్కి తిరిగి తలగడా కిందనుంచి ఒక పుస్తకం లాగారావిడ. చూడు అంటూ నా మీదకి విసిరారు. దాంట్లో ఫొటోలు. ఆడా మగా నగ్నంగా. ఒక రిపై ఒకరు. ఒకరిలో వొకరు. నా గొంతు తడారి పోయింది. ఆడా మగా ఏమి చేస్తారనేది తెలుసు. కానీ అంత పచ్చిగా ప్రవర్తిస్తారని నేనెప్పుడూ వూహించలేదు. నా నోట్లోంచి మాట రావడం లేదు.
నన్నక్కడే వొదిలేసి వుండు మంచినీల్లు తాగి వొస్తాను అంటూ మంచం మీంచి వొక్క గెంతు గెంతి వంటింట్లోకి పరిగెత్తారావిడ, బహుశా నన్ను వొక్కడినీ వొదిలెయ్యడానికే మో.
పేజీలు తిప్పుతున్నాను. ఒక ఫొటోలో ఒక అమ్మాయిని ముగ్గురు
మొగాళ్ళు ఒకడు నోట్లోనూ ఒకడు. “ఆ కన్నం” లోనూ, మూడోవాడు
గుద్ద కన్నంలోనూ వాళ్ళ “ఆయుధాలు” దోపేసి వున్నారు. .ఆ పిల్ల
ముఖంలో కించిత్తు బాధ కూడా కనపడటం లేదు. పైగా నోరంతా
తెరిచి ఐస్ క్రీం చీకుతున్నట్టు చీకుతోంది. అవునూ ఈ పుస్తకం
అన్నయ్యా వొదినా చూస్తున్నారా? చూస్తున్నారని దాని అవతార మే
చెబుతొంది, పేజీలు నలిగి వున్నాయి. ఇది నాకివ్వడం లో వొదినగారి
వుద్దేశ్యం ఏమిటీ? ఇల ఆలోచిస్తూ నా వెనకాలే వొచ్చి నిలబడ్డ

వొదిన గారిని గమనించలేదు. నా పైజమా బట్టంస్ తెగి పోయేట్టు వున్నాయి. ముందరివేపు గుడారం లాగా లేచి పోయింది.
ఫొటోలు బాగున్నాయా? గుసగుసగా అన్నారావిడ నా చెవిదగ్గిర నోరు పెట్టి.
ఆవిడ శ్వాస వెచ్చగా తగుల్తోంది. దగ్గిరగా నామీద ఆనుకున్నట్టుగా నిలబడి. చివ్వున తలతిప్పి చూసాను. ఓరి భగవంతుడా, ఇందాక గొంతు పొడారి పోయింది. కానీ ఇప్పుడు నా కళ్ళెదురుగా వున్నది చూస్తూంటే సహ తప్పిపోతానేమో అనిపించింది. ఎప్పుడు విప్పేసుకుని వొచ్చారో తెలీదు జాకెట్టు విప్పేసి గుండెల మీద పైట కప్పుకుని వున్నారావిడ ఎదురు గా పలచటి పైటలోంచి బరువుగా కదులుతున్నాయి వొదినగారి “యవ్వన కలశాలు”. మధ్యలో సూదిగా పొడుచుకు వొచ్చిన మొనలు నాకు విపరీతమైన టెన్షన్ వొచ్చేసింది. నా ”
వొదినా అన్నాను.
అంతకు మించి నా నోట్లోంచి రావడానికి మాటలు పెగల్లేదు. ఆవిడ చూపు సూటిగా నా తొడల మధ్య. గుచ్చి గుచ్చి చూస్తోంది. నా గుండెలు అదిరి పోతు న్నాయి.
ఫొటోల్లోవి ఏమి చూస్తావులే కానీ ఇవిగో నిజమైనవి చూపిస్తున్నాను చూడు అంటూ పైట కిందకి జార్చేసారు “వొదినగారు”
చటుక్కున కళ్ళు మూసేసుకున్నాను. అయ్యో వొదినా తప్పండీ అంటూ.

చూసినంత మాత్రాన ఏమీ అయిపోదులేవయ్యా ఒక్క సారి చూడు. బాగున్నాయా అంటూ నాకు మరింత దగ్గరకి వొచ్చారావిడ.
తప్పనిసరై తలెత్తి చూసాను. మహాప్రభో అతిశయోక్తి అనుకుంటే నేనేమీ చెప్పలేను కానీ, పుస్టిగా గుండ్రంగా స్టిఫ్ఫుగా నిలబడి వున్నాయపి దబ్బ పండు రంగు లోనూ. దాదాపు అదే సైజు లోనూ పైన తేనె రంగులో గుండ్రటి వ్రుత్తాలు వాటి మధ్యలో నా చిటికిన వేలంత లావున మొనలతో. కళ్ళు చెదిరి పోయాయి.
ఏ మయ్యా బాగున్నాయా? అనడిగారావిడ.
బుర్ర వూపాను.
అలా కాదు. నోటితో చెప్పు.
బాగున్నాయండీ అన్నాను.
కాసేపు అండీ గిండీ మరిచిపో. పేరు పెట్టి పిలు వీటిని ముట్టుకోవాలని లేదా? అన్నారావిడ.
ఇక్కడకి వొచ్చేముందు అమ్మ, నాన్నా చెప్పిన మాటలు గుర్తొచ్చాయి”వొదిన తల్లి తో సమానం జాగ్రత్తగా వుండు. పిచ్చి వేషాలు వెయ్యక బుద్దిగా చదువుకో” అంటూ .
వొదినా తప్పండీ అంటూనే వున్నాను నేను.
వొక్కసారి ముట్టుకుని చూడవయ్యా. భయపడకు నేను మీ అన్నయ్యకి

చెప్పనులే అంటూ నా చెయ్యి పట్టుకుని తన మీద వేసుకుని నా చేతి మీద తన చెయ్యి పెట్టి అదుముకున్నారావిడ.
మొట్ట మొదటి సారి నా చేతికి ఒక స్త్రీ స్తనాల స్పర్శ. నున్నగా ఈగ వాలినా జారి పోయేట్టు వున్న ఆ స్తనం. మా అన్నయ్య చేతుల్లో నలిగిన ఆ స్తనం మీద నా చెయ్యి. ఆ నిక్క బొడుచుకుని వున్న ముచ్చిక. అబ్బా.. నా అవస్త ఏమని చెప్పను. నేను అలా వుండగానే ఆవిడ ఇంకొద్దిగా ముందుకొచ్చి నన్ను కౌగిలించుకున్నారు. గట్టిగా తనలో కలిపేసుకోవాలన్నట్టు. ఆవిడ వురోజాలు నా చేతికి నొక్కుకుని నలిగిపోతున్నాయి. ముని వేల్ల మీద పైకి లేచి నా పెదాలు. చుర్రుమంది కింది పెదావి.
అంతట్లోనే నా నుంచి వేరై ఇంతకీ “తొడ మొదలు” నువ్వు చూడలేదుగా చూపిస్తానుండు అంటూ మంచం మీదకెక్కి వెళ్ళకిలా పడుకుని తన చీర లంగాతో కలిపి పైదాకా లాగి తొడల్ని విశాలంగా తెరచేశారావిడ.
అయ్యో తప్పండీ అంటూ కళ్ళు మూసుకున్నాను.
కళ్ళు తెరిచి చూడవయ్యా నీ సొమ్మేమీ పోదులే. ఇంత అందం ఎదురుగా వుంటే, అలా కళ్ళు మూసేసుకుంటావేమిటి?
ఓరి భగవంతుడా ఏమిటి నాకీ పరీక్ష. కళ్ళు తెరిచాను. నా కళ్ళ ఎదురుగా ఇరవై ఆరేళ్ళ ప్రౌఢ యవ్వన కుసుమం తెల్లగా గుండ్రంగా అరటి బోదెల్లా వున్న ఆ బలమైన తొడల మధ్యలో వుబ్బెత్తుగా పొంగి వున్న ఆ ప్రదేశం. వొత్తుగా రింగులు తిరిగి వున్న నల్లటి గుబురు మధ్యలొ కనీ కనపడనట్టున్న ఆ సన్నటి నిలువు చీలిక. కిందిభాగం లో కొద్దిగా విచ్చుకుని చిన్న ఎరుపు రంగులో . రెప్ప వాల్చకుండా చూస్తున్నాను.

అలా కాదు కానీ ఇప్పుడు చూడు అంటూ వేళ్ళ తొ ఆ చీలికని విడదీశారావిడ. స్త్రీలకి సహజమైన సిగ్గు ఎక్కడా కనపడకుండా.
దానితో ఆ లోపల చిన్న మడతలు కొద్దిగా నలుపురంగులో కలిసి ఎర్రగా ఆవిడ కోరిక తాలూకు తడితో మెరుస్తూ వొదినగారి స్త్రీత్వపు ఖజానాకి దారి సంగా. కానీ అక్కడ వున్నది వొదిన గారు. ఆ సొగ సులు మా అన్నయ్య స్వంతం. వాటిని నేను ఆశించడం తప్పు. కళ్ళు మూసుకుని పారి పోదామని పించింది.
ఎలా గ్రహించారో మరి, చటుక్కున మంచం మీంచి గెంతి, ఇంతకీ నీ సంగతేమిటీ చూద్దాం ఇలా రా అంటూ తనే వొచ్చి చటుక్కున చెయ్యి కిందకి దించి “నా దాన్ని” పట్టేసుకున్నారావిడ.
ఆవిడ కళ్ళల్లో ఎరుపు జీరలు. వాటిల్లో స్పస్టంగా కనపడుతున్న కోరిక తీవ్రత చూస్తూంటే భయమేసింది. ఈ కనపడ్డ దృశ్యాలతో అది ఎలా తయారై వుంటుందో మీరు వూహించుకోగలరు. నేను పేరే చెప్పాలా?
ఏమిటయ్యా ఇంకా అలా ఆలోచిస్తూనే వుండిపోయావూ అంటూ తానే పైజమా కిందికి లాగి పారేశారావిడ.
అదే వూపులో తాను మంచం మీదికి వాలిపోతూ నన్ను తన మీద కి లాగేసుకున్నారు. వొదినగారు కిందా నేను ఆవిడ మీదా పడ్డాము. మెత్తటి స్త్రీ శరీర స్పర్శ. అప్పటిదాకా ఎన్నడూ అనుభవించనిది. వొళ్ళంతా జివ్వు మని పోయింది. తనని నాకణువుగా సర్దుకుని “నాదాన్ని” “తనలోకి” దూరిపోడానికి వీలుగా సద్ది నా నడుము చుట్టూ కాళ్ళు వేసి వూ తొయ్యవయ్యా అంటూ
వొదినా మీరు ఏదో ఆవేశం లో వున్నారు. ఇది తప్పు మళ్ళీ అన్నయ్య ముందు ఇద్దరం కూడా తలెత్తుకు తిరగలేము. నా మాట వినండి. జరిగింది మరిచిపోదాం . నన్ను వెళ్ళిపోనీండి అన్నాను.
నోరు మూసుకుని చెప్పినట్టు చెయ్యి అంటూ తన పిరుదులని బలంగా పైకి లేపారావిడ.
అదే సమయంలో తన కాళ్ళతో నన్ను కిందకి అదుముతూ.
వొదినా తప్పండీ ప్లీజ్ అంటున్నా నా మాటలు పైకొస్తూండగానే.
వెచ్చగా తడిగా వున్న “వొదినగారి” లోతుల్లోకి వేడి కత్తి వెన్నలో దిగి పోయినట్టు దూరిపోయింది నా ఏడున్నర అంగుళాల “పొడవు”. నా దాన్ని పూర్తిగా తనలోపల ఇముడ్చుకుంది “వొదిన గారి” స్త్రీత్వం. చేతులు నా మెడ చుట్టూ వేసి నా ముఖాన్ని తన ముఖానికి దగ్గరగా లాక్కుని నా నోట్లోకి తన నాలిక తోసేసి..
కదల కు అంటూ ముద్దులు పెడుతూ నన్ను తనకేసి గట్టిగా అది మేసు కుంటూ. అలా వొక రెండు నిముషాల సేపు అలా వుండి పోయారావిడ.

కానీ ఇదే మిటి. మూడేళ్ళబట్టీ “కాపురం” చేస్తూ వున్న వొదిన గారు అంత “టైటుగా” ఎలా వున్నారు?

నా పురుషత్వాన్ని గట్టిగా పిడికిట్లో బిగించి పట్టుకున్నట్టు వుంది. పెళ్ళై సంసారం చేస్తూన్న స్త్రీకి, ఇంత కోరిక, అదీ మా అన్నయ్య వెళ్ళి ఇంకా ఒక్క రోజు మాత్ర మే అయింది. నా ఆశ్చర్యాన్ని గ మనించారావిడ.
అన్నీ తీరిగ్గా చెబుతానులే గానీ ముందు కదలవయ్యా నా ముద్దుల మరిదీ అంటూ మొదటిసారిగా వరస పెట్టి పిలుస్తూ తన మొత్త అసహనంగా కదిలించారావిడ.
కొద్దిగా పైకి లాగి లోపలికి తోస్తూ అది కాదండీ వొదినా అంటూంటే.
ఇప్పుడు కూడా ఆ గౌరపించడం ఏమిటయ్యా బాబూ, నీలాటి వాడే ఎవడో “మంచమెక్కి వరస అడిగాట్ట అంటూ చుర్రు మనేలా చంపమీద చిన్న దెబ్బ కొట్టి, అయినా నేను నీకు వరసైన దాన్నేగా అనేసి పేరు పెట్టి పిలు. కదలడం ఆపకు అంటూ తన మొత్త మళ్ళీ పైకి లేపారావిడ.
ఇంకా ఉంది.